τεϊοδόχη

η, Ν

(λόγιος τ.) η τσαγιέρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τέιο(ν) + -δόχη (< δέχομαι), πρβλ. καπνο-δόχη. Η λ. μαρτυρείται από το 1890 στην εφημερίδα Άστυ].